İbn Şihab, Əbu Umamə ibn Səhl ibn Huneyfin rəvayət etdiyini rəvayət edir ki, o belə demişdir: “Amir ibn Rəbiə Səhl ibn Huneyfin qüsl etdiyini görüb dedi: “Mən bu gün belə bir şey görməmişəm, hətta gizli dəvənin dərisini belə görməmişəm”. dedi: "Ey Allahın Rəsulu, Səhl ibn Huneyfi görmək istərdinizmi? Vallah, başını qaldıra bilməz". Dedi ki, bunda kimisə ittiham edirsən? Onlar dedilər: “Biz Amir ibn Rəbiəni ittiham edirik”. Rəsulullah (sallallahu aleyhi və səlləm) Əmiri çağırdı, ona qəzəbləndi və dedi: "Sizdən biriniz nə üçün qardaşını öldürsün? Nə üçün ona xeyir-dua verib, sizin üçün yuyunmağa icazə vermirsiniz?" Belə ki, Aamər bir fincanda üzünü, əllərini, dirsəklərini, dizlərini, ayağının ucunu və paltarının içini yudu, sonra üzərinə su tökdü. Sonra Səhl camaatla birlikdə getdi və onun heç bir eybi yox idi.