عَنْ مَيْمُونَةَ بنتِ عَسِيبٍ، مَوْلاةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَنَّ امْرَأَةً مِنْ حَرِيشٍ، أَتَتِ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى بَعِيرٍ، فَنَادَتْ: يَا عَائِشَةُ، أَعِينِينِي بِدَعْوَةٍ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تُسَكِّنِينِي أَوْ تُطَمِّنِينِي. وَأَنَّهُ قَالَ لَهَا:ضَعِي يَدَكَ الْيُمْنَى عَلَى فُؤَادَكِ، وَقُولِي بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ دَاوِنِي بِدَوَائِكَ، وَاشْفِنِي بِشِفَائِكَ، وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكَ عَنْ مَنْ سِوَاكَ وَاحْذِرْ عَنِّي
أَذَاكَ. قَالَ رَبِيعَةُ: فَدَعَوْتُ بِهِ فَوَجَدْتُهُ جَيِّدًا، قَالَ الْمُنْتَجِعُ: وَأَرَى أَنَّ رَبِيعَةَ قَالَتْ: فِي هَذَا الْحَدِيثِ أنَّ الْمَرْأَةَ كَانَتْ غَيْرِي.
Rəsulullahın (sallallahu aleyhi və səlləm) azad edilmiş qulu Meymunə binti Asibdən rəvayət edir ki, Harişdən bir qadın dəvəyə minib Rəsulullahın (sallallahu aleyhi və səlləm) hüzuruna gəlib dedi: Ey Aişə, Rəsulullahdan (ona Allahın salavatı və salamı olsun) bir dua ilə mənə kömək et. Və ona dedi: “Sağ əlini ürəyinin üstünə qoy və “Allahın adı ilə” de. İlahi, məni dərmanınla müalicə et, şəfanınla mənə şəfa ver və Öz lütfünlə məni zənginləşdir ki, Səndən başqasına möhtac olmayım və bundan məndən çəkin. Rabia dedi: Mən onu çağırdım və bunun yaxşı olduğunu gördüm. Əl-Müntəc dedi: Məncə, Rabia dedi: Bu hədisdə qadın mən deyildim.